Wychowanie dziecka to nie lada wyczyn – przede wszystkim trzeba bacznie obserwować wszystkie zachowania od pierwszego wyjścia na świat. Małe osoby bardzo często zaczynają „wchłaniać” wszystko ze świata zewnętrznego już od pierwszych chwil pojawienia się na świecie – skutkuje to tym, że dość często starają się przybierać wzorce, które są im wpajane od małego. Jakie to są wzorce? Przede wszystkim zachowania od dorosłych – krzyki, podniesione głosy, mocne gestykulowanie sprawiają, że to wszystko ma wpływ na kształtowanie charakteru i późniejszych zachowań.
Nie bez powodu mówi się, że „czym skorupka nasiąknie tym na starość trąci” – kiedy dziecko widzi zachowania niezgodne z przyjmowanymi normami, zaczyna uważać to za jako coś oczywistego i w następstwie zachowywać się podobnie. Skutki mogą być opłakane – przede wszystkim kolejne lata sprowadzą na wychowanie dużo więcej obowiązków, chociażby przez zachowanie w szkole i niewymierne wyniki w edukacji. Dość często dochodzi również do zachowań, które są nazywane patologicznymi – takimi jak ucieczka z domu, kradzieże, handel niedozwolonymi substancjami. Warto to wiedzieć, zanim postanowimy źle wpłynąć na kształtowanie dalsze dziecka.
Jak więc ustrzec się błędów? Nie da się – powie to każdy rodzic i każdy dziadek, który wie, z jakimi trudami zmaga się każdy, kto wychowuje małe dzieci. Nigdy nie jest tak, że wszystkie wzorce są wzięte – czy to t dobre, czy złe – dziecko kształtuje również otoczenie, na które dom rodzinny niekoniecznie może mieć wpływ. Kształtuje również literatura, muzyka i sztuka wpajana od małego. Warto więc podsyłać dziecku już od pierwszych lat ambitną literaturę, przede wszystkim taką, która uczy. Uczyć może również poprzez zabawę – jest wiele dzieł, które pomagają dziecku bawić się i uczyć jednocześnie. Dodatkowo warto wziąć pod uwagę fakt, że kontakt z kulturą pomoże dziecku zrozumieć otaczający świat, a wychodzenie do muzeów, teatrów, filharmonii czy kina sprawi, że dziecko będzie miało co wspominać i na czym się kształtować. Mocne fundamenty sprawi także dobra, rodzinna atmosfera i poczucie, że chce wracać do własnego domu. Warto dlatego przerywać kłótnię w obecności dziecka czy nawet wyrażać się ładniej, używając lepszych słów niż na co dzień.
Mówi się – nie bez powodu, że dzieci to małe papugi, które wszystkie zachowania i słowa przenoszą na świat zewnętrzny. Szczególnie jest to zauważalne w szkołach, gdzie dzieci są „kopiami” tego, co się dzieje w ich prywatnych domach. Jeśli rodzice są niewykształceni i często się awanturują – dziecko będzie niespokojne i agresywne, będzie też miało negatywny stosunek do szkoły. Zaś jeśli w domu jest miła atmosfera i dziecko czuje się bezpieczne, będzie to od razu zauważone – takie dzieci są szczęśliwe, z chęcią przychodzą do szkoły i biorą udział w pozalekcyjnych aktywnościach, a także starają się zachowywać lepiej. Mają też zdecydowanie lepszy kontakt z rówieśnikami i dorosłymi – nie boją się ich i wyrażają z szacunkiem – to przynosi korzyści wszystkim.
